Salome recensie

Nummer 1 ging nog wel. Pittige cover, mooie modereportage. De wijze waarop Linda de Mol neergehaald werd zonder dat Linda zelf aan het woord kwam, vond ik zeer beneden peil. Het dronkemansgelal van Erik de Zwart kon me ook niet echt bekoren. Het interview met Monique Collignon was op zich niet slecht, hoewel het leek dat mevrouw Collignon een flinke nacht zonder al te veel slaap had doorgehaald. Zakendoen in China, voegde niets nieuws toe, heb het al in veel tijdschriften mogen zien.

Het tweede nummer was nog slechter. De cover jakkes. Who the hell is mevrouw Boot? De foto van de hoofdredactrice was niet om aan te zien. Interviews met mensen van wie geen hond ooit gehoord heeft. Het artikel van Harry Mens kan je op je buik schrijven. Zonder enige vorm van uitleg werd in plaats daarvan een artikel met mevrouw Deckers geplaatst. Denkt de redactie van Salomé nou echt dat je zo je lezers kunt bedotten? Vijf zakenvrouwen flink onder uit gehaald, want nietwaar er is geen beter vermaak, dan leedvermaak. In een gemiddeld roddelblad kunnen we deze onzin ook lezen en dan nog een stuk goedkoper. Salomé zal het zo niet lang volhouden en dat is misschien maar goed ook, want nu is het pure schapvervuiling.